Hair 2 Hair wint Het beste bedrijf van de Streek!
ZOUTKAMP – Het besluit is genomen, de zoektocht naar Het Beste Bedrijf van de Streek zit erop. Het was een moeilijke keus, maar nadat afgelopen woensdagmiddag alle vijf finalisten bezocht zijn, kwam kapsalon Hair 2 Hair uit Zoutkamp als winnaar uit de bus! Dit bedrijf mag zich het hele jaar ‘Het beste bedrijf van de Streek 2013’ noemen. Uiteraard zijn eigenaresse Stieneke van Dam en haar personeelsleden Sterre Laan, Metha Bremer en Johanna Douma dolblij met de titel. Ze lieten ’t Kappertje in Zuidhorn, de Marskramer en Fitnesscentrum Boost in Grootegast en Vakgarage Bosklopper in Doezum achter zich. Alle vijf finalisten werden bezocht door de jury bestaande uit burgemeestersvrouwen Lies Dijkstra, Paula Swart en Tiny Wiersma. Een uitgebreid verslag is te vinden op pagina …___________________________________________________________________________________________________
Gezelligheid kent geen tijd
Hair 2 Hair wint Het beste bedrijf van de Streek!
STREEK – Afgelopen week was dan eindelijk dé ontknoping van de zoektocht naar Het beste bedrijf van de Streek. Nadat De Streekkrant vijf finalisten uitzocht, was het aan de jury. Burgemeestersvrouwen Lies Dijkstra (Grootegast), Paula Swart (Zuidhorn) en Tiny Wiersma (De Marne) lieten zich een middag lang door het verspreidingsgebied tronen en bezochten vijf gepassioneerde, enthousiaste en gedreven ondernemers. Een uur achter op planning, echter gezelligheid kent geen tijd, stapten ze bij de laatste finalist de deur uit. Verrassend snel viel toen het eindoordeel: Kapsalon Hair 2 Hair mag zich Het beste bedrijf van de Streek 2013 noemen.
Woensdag 27 februari, 13.50 uur; 10 minuten voor op planning
“Koffie, thee, lekkere chocolademelk?” We zijn amper binnen, maar Stieneke van Dam, eigenaresse van Kapsalon Hair 2 Hair in Zoutkamp, laat geen moment van dit jurybezoek onbenut. Met een brede lach onder haar korte rode coupe, positioneert ze Lies en Tiny in twee grote, met zebrastof beklede, stoelen. Aan de open haard ervoor, hangen de uitgeknipte artikelen uit de Streekkrant en haar uitgeknipte advertentie. Paula was verlaat en zou pas bij het volgende bedrijf aanschuiven en Lies en Tiny beginnen wat onwennig aan hun rol als jurylid. Stieneke echter, babbelt gewoon honderduit. Zo vertelt ze alweer tien jaar in Zoutkamp te knippen. “Ik heb drie jaar aan huis gewerkt en toen kwam dit huis te koop.” ‘Ga hier eens kijken’, zei haar man en het balletje ging rollen. De huiselijkheid heeft Stieneke, ondanks dat Hair 2 Hair oogt als een zeer professionele kapsalon, óók vast weten te houden. Illustratief is de open haard, “ach, dat is gewoon leuk, zo’n haard en het moet ook intiem blijven”. Inmiddels heeft Tiny het kladblok erbij gepakt en geeft Lies haar ogen eens goed de kost. Goedkeurend constateert ze dat er verse bloemen in de salon staan. Kritischer vervolgt ze: “Je biedt nogal wat aan op dat bord daar buiten”, het startschot voor Stieneke om ons door haar bedrijf te leiden. Op de bovenverdieping ontdekken we nog een ruimte voor de schoonheidssalon, een pedicure, wiens geschrokken klant vast niet had verwacht de burgemeestersvrouwen nog eens op zo’n moment te treffen, en een supersonische zonnebank. “Met nevelfunctie en aromatherapie”, wordt ons trots uit de doeken gedaan. Zowel de schoonheidsspecialiste als de pedicure zijn zelfstandige ondernemers, de passie van Stieneke ligt bij het knippen. “Qua kapsalon zijn we het meest actief. We proberen altijd vernieuwend te blijven, dat is ook de prikkel die ik zelf moet hebben.” We treffen Stieneke toevallig op de middag die ze voor zichzelf heeft. “Heel bewust werken we allemaal één dagdeel helemaal alleen. Dan heb je nog die één-op-één gesprekken en een hele andere betrokkenheid. Er zit hier ook wel eens iemand te janken, hoor.” Glansrijk doorstaat Stieneke vele andere vragen. Ze scoort op duurzaamheid met bijna geheel natuurlijke producten, laat haar professionaliteit spreken uit een duidelijke visie, geeft kennis van zaken door uit te leggen hoe je de beste coupe creëert en redt zich zelfs uit haar zwakke plek, namelijk, social media, met het antwoord: “ik ben wel creatief, maar niet met de computer.” De tijd tikt door, we moeten weer verder. “Maar jullie zijn dan burgemeestersvrouwen?” vraagt Stieneke nog op haar beurt met een vage blik van herkenning op Tiny. “Ja”, begint het te dagen, “maar uw man ken ik beter.”
Woensdag 27 februari, 14.45 uur; perfect op schema
Paula voegt zich bij het gezelschap en drie vrouwen sterk stappen we precies op tijd bij ’t Kappertje binnen. Margriet de Graaf en Ingrid Drust runnen de winkel gezamenlijk en wisselen elkaar af. De middagen zijn voor Margriet, die we te midden van alle lekkere hapjes en kleurrijke serviezen treffen. Afgeleid door wat in deze ruimte allemaal te zien is, neuzen de dames rond, terwijl Margriet terugblikt op de start van ’t Kappertje. “De tijd gaat ook snel”, lacht ze, als ze vertelt dat haar winkel alweer vijf jaar draait. Bij toeval, óf zou het stiekem gepland zijn?, vertelt Margriet hoe divers haar klanten zijn terwijl wij inderdaad van jong tot oud langs zien komen, die ze, ook weer toeval?, ook nog eens allemáál bij naam kent. Voor iedereen heeft ze een zelfde ontwapenende lach, een stukje advies of een praatje paraat. Hoe staat het hier met social media? “Kijk, de laptop staat hier altijd aan”, wijst Margriet achter zich. De pakketjes, waarvan er een aantal voorbeelden klaar staan, noemt Margriet als één van de sterke punten. “Mensen in Zuidhorn geven geen bloemetje weg, maar een leuk pakketje van ons”, vertelt ze trots. Paula, inwoonster van Zuidhorn, knikt instemmend. We bekijken bakmixen, streekproducten en de wijnselectie. “Als ik kijk naar vijf jaar geleden, dan was het toen eigenlijk maar leeg”, bedenkt Margriet zich. “Waarom dit het beste bedrijf van de Streek is? Poeh”, valt ze even stil. “Omdat wij proberen onze passie en ons enthousiasme over te brengen met producten waar we zelf achter staan en die we goed kunnen verkopen vanuit een eigen visie.” Daar valt niks aan af te dingen.
Woensdag 27 februari, 15.20 uur; we lopen langzaam aan uit
Hoewel Margriet erg gezellig kan praten, komen we nog redelijk op tijd aan bij de Marskramer in Grootegast. De groene brilpootjes van eigenaar Wilco de Vries tonen in al hun eenvoud hoe enthousiast hij is over zijn winkel. “Kijk maar eens wat we hier in acht jaar tijd gebouwd hebben”, zegt hij terwijl we ons verschansen tussen de Paas-stelling en de kassa. Tiny, die inmiddels een geoefend oog heeft ontwikkeld, prijst meteen de overzichtelijkheid van de winkel. “Dat valt me meteen op.” Dat dit niet zomaar een Marskramer is, wordt al snel duidelijk als Wilco vertelt over het assortiment. “We proberen het assortiment heel bewust samen te stellen en kopen vooral naar wens van de klant in. Deze luxere wenskaarten bijvoorbeeld, vind je niet in alle Marskramers.” Ook Paula blijkt al een geoefend oog te ontwikkelen, want deze rekken waren haar al opgevallen. “Maar ook het speelgoedassortiment”, gaat Wilco verder, “vind je zo groot echt niet bij een andere Marskramer. We kunnen veel creativiteit kwijt in deze formule, één van de redenen om juist hiervoor te kiezen.” Hoewel Wilco wat bescheiden begint aan deze onderwerping, iets wat hij overigens waarschijnlijk van vaders heeft die wel helpt in de winkel en eens trots langsloopt, maar zich verder niet in het gesprek met de dames mengt, komt hij langzaamaan los en oogt steeds meer lof tussen de cakeboxen en Mepal-bakjes. Lies, al jaren inwoonster van het dorp en dus niet onbekend in de winkel, weet alles al wel te vinden, maar Paula en Tiny vallen van de ene verbazing in de andere en laten zich gedwee door Wilco rondvoeren. De tijd tikt echter lustig door en we moeten ook nog even een blik werpen op de verjaardagsboxen. Nog zo’n creatief idee van deze ondernemer. Jeugdige bijna-jarigen kunnen de box vullen met de gewenste cadeautjes, ze krijgen uitnodigingen mee en de feestjesgangers kunnen zonder moeite een cadeautje uit de box uitzoeken. Geen risico op het gehate ‘die heb ik al’ of nog ergere ‘dat vind ik niet leuk’. Ja, die Wilco zit niet stil. “Hoeveel uren zit er eigenlijk in jouw dag”, vraagt Paula dan ook onder de indruk. “Ach, ik kan niet best stil zitten en dan heb je ’s avonds ook nog eens wat te doen”, haalt Wilco zijn schouders op. “Koffie?” biedt hij aan, maar de klok is onverbiddelijk, we moeten door.
Woensdag 27 februari, 16.00 uur; 30 minuten achter op schema
“Het is voor Lies een echte thuiswedstrijd, hè”, bedenkt Paula zich onderweg als Lies wat vertelt over onze volgende kandidaat. We draaien het terrein bij Bosklopper op en als luid geblaf ons allemaal doet schrikken, wordt er gelachen over een puntje aftrek. Bij de deur hangt een groot bord: ‘de tien sterke punten van Vakgarage’; het lijkt erop dat we het hier op een presenteerblaadje krijgen. Verschrikt kijkt Sjoukje Zandstra op achter de balie en schuift gauw moederlief Maaike Bosklopper naar voren. We nemen plaats, krijgen allemaal een kop koffie voor ons neus en grappen wat over naar het toilet moeten. “Kunnen we die ook direct beoordelen”. Desondanks duurt het even voor het ijs is gebroken. Zoon Anne schuift aan en Tiny pakt het kladblok er maar weer bij. De verhuurtak heeft de interesse gewekt van de dames. “Ik zie dat er best wel veel auto’s staan”, merkt Lies op. “In 2008 zijn we begonnen hiermee”, beaamt Anne, “maar nu loopt het goed met alweer twintig auto’s.” Naast verkoop van alle merken nieuwe en tweedehands auto’s kan men hier ook terecht voor alle reparaties en onderhoud. Bewust is er gekozen om aan te sluiten bij Vakgarage. “Er zijn veel voordelen”, vertelt Anne. “Technische ondersteuning en landelijke dekking bijvoorbeeld.” Zelf doet de garage ook niet zo moeilijk over afstand. “Oh ja, wij hebben inderdaad klanten verder weg”, zegt Anne met een lach. “In Boxtel wonen een vader, zoon en dochter die steevast voor het onderhoud hierheen komen. Ze hebben hier ooit via internet een auto gekocht en dat beviel zo goed, dat ze nog altijd trouw komen.” Verder blijft bescheidenheid het gesprek kenmerken. Op de vraag of ze maatschappelijk betrokken zijn, kijken moeder en zoon elkaar eens even aan. “Dat zeg je niet van jezelf”, besluit moeders. Een echt familiebedrijf is het. Zoon Anne kreeg de liefde voor het vak al mee van zijn vader en ook een volgende generatie staat alweer klaar. “Dat zit in het bloed”, zegt Maaike trots. Ze valt even stil als trots ter sprake komt. “Het is heel mooi dat je zover bent, maar ik ben vooral trots op de kinderen, dat ze het bedrijf zo opgepakt hebben in een moeilijke tijd.” Hoofd van het bedrijf, maar vooral hoofd van de familie, Piet, de man van Maaike overleed vorig jaar plotseling en wordt nog altijd gemist. We vallen allemaal stil als de tranen nog hoog zitten bij de familie. “Als je het dan over trots hebt”, vult Saskia aan, “dan zijn we vooral trots op de klanten, die soms al jaren en jaren hier komen en dat we dankzij hun bij de eerste vijf zitten.” “Dat is een ontzettende opsteker”, vindt ook Maaike en dat is een mooi gevoel om mee te nemen.
Woensdag 27 februari, 16.30 uur; welk schema?
“Zouden jullie hier niet al zeker een half uur geleden zijn?”, lacht Anne Bouwer als we bij de laatste finalist, Fitnesscentrum Boost binnenstappen. “We moeten toch niet op de toestellen, hè?”, lacht Paula als ze een blik in de fitnesszaal werpt en Anne stelt direct voor een rondje buikspieren te doen. Gelukkig is daar zijn vrouw Jolanda, die ons daarvan redt en ons trots rondleidt door het pand wat ze twee jaar geleden betrokken. “Waarom een sportschool? Nou mijn man en ik wilden al jaren iets voor onszelf doen, we hebben beide affiniteit met sport en we hebben gekeken: waar is behoefte aan.” Omdat zijzelf in het bankwezen werkte en haar man in de detailhandel, hebben beide zich volledig laten omscholen, maar kunnen ze nu wel putten op een gedegen basis. Het hele pand straalt uit dat dit echtpaar met een duidelijke visie en gedrevenheid hun toko runnen. Daarom ook, is één van beide altijd beneden aanwezig. Daarnaast proberen ze beide regelmatig les te geven, want “dat blijft het allerleukste”. Van de schone en nette kleedkamers, “het schoonmaakrooster wordt met harde hand gehanteerd”, leidt Jolanda ons naar de spinningzaal, gevolgd door de kleine en grote zaal. Ook haar wacht een aantal vragen van de dames. “Hoe bereik je de klanten?”, vraagt Tiny zich af, waarop Jolanda antwoordt: “je hoopt doordat je het goed doet, door klantvriendelijk te zijn en de mensen goed te helpen, ze je weten te vinden.” Ook willen we weten hoe deze sportschool zich onderscheidt. “Wij hebben voor onszelf een aantal voorwaarden hoe wij het willen doen. Contracten bijvoorbeeld, hebben we nooit gewild. We hebben namelijk echt contact met de mensen, je kent ze en praat met ze. Stel iemand heeft gezondheidsproblemen, moet je ze dan wel in de ogen kijken en zeggen: jammer, maar je hebt een contract afgesloten? Een stukje menselijkheid in het werk, dat is belangrijk. En plezier in het sporten”, overtuigt ze ons allemaal. Hoewel we niet op de toestellen hebben gestaan, lopen we wel wat vermoeid de deur uit bij Boost, de hekkensluiter van de vijf finalisten. Jolanda zegt ons met een rood hoofd gedag. “Ik heb het er warm van”, lacht ze. Geen wonder, zo enthousiast als ze haar verhaal heeft gedaan.
Het eindoordeel
De jury heeft gesproken: het is Hair 2 Hair in Zoutkamp die zich het hele jaar Het beste bedrijf van de Streek mag noemen. Waarom viel de keus op deze kapsalon?
De ontzettend enthousiaste ontvangst zette gelijk de toon tijdens het bezoek. Stieneke blijkt een perfect uithangbord voor haar salon en een gezellige gastvrouw. De persoonlijke benadering sprak de juryleden erg aan. “Het gevoel dat je gaat zitten en weet: het komt wel goed”. Een gevoel waaraan hard gewerkt wordt door niet alleen Stieneke, maar ook haar personeelsleden, doordat ze vaak workshops en bijscholingen volgen. Zelf vertelde ze daarom ook gespecialiseerd te zijn in het kleuren, omdat er vele cursussen over gevolgd zijn. “Het is niet klakkeloos highlights zetten, maar kijken: waar liggen de pluspunten.” Stieneke is volgens de jury “heel bewust met haar vak bezig”, “heel betrokken bij het kapper zijn” en “bezig met het goed willen doen”. De salon op zich sprak ook enorm aan: de mooie gevulde kasten, “er stond niks leeg”, de frisse en nette inrichting, “turquoise met tijgerprint gecombineerd”, alles fris, verzorgd en netjes, en ja, “ook nog verse bloemen”. Dat Stieneke en de andere dames bewust een dagdeel alleen aan het werk zijn, sprak ook erg aan. “Het is ook maar een dorp waarin iedereen elkaar kent, dus ales enige in de kapsalon is veel vrijer en praat makkelijker”, aldus de jury. De combinatie met onder andere de voetverzorging noemde ze “heel sterk”. Dat Stieneke deze ook uitbuit door bijvoorbeeld verwendagen te organiseren telde zeker mee in het eindoordeel. Net als het belang van een bedrijf als deze voor een dorp als Zoutkamp. “Zo’n bedrijf kan het dorp echt promoten”. Leuk vond de jury het ook om de prijs toe te kennen aan een bedrijf in dit dorp. “Als je de auto uitstapt, zit daar toch nog een heel rondje winkels en het is belangrijk dat die kleine concentratie van winkels in elk geval nog blijft.”
Overigens was het geen gemakkelijke keus en passeerden alle finalisten nog uitgebreid de revue. Zo sprak de jury over de Marskramer: “Een jonge ondernemer met een spilfunctie in het dorp, die in een vaste formule er verrassend uit weet te springen”. Over Garage Bosklopper: “Toch leuk dat er een garage tussen zit, want wij zijn a-technisch en kunnen echt niet zonder”. ’t Kappertje: “Alleen al het vinden van die producten waar de klanten naar vragen, moet je al wel hartstikke druk mee zijn.” Boost: “Door mee te denken kan je echt wat betekenen voor mensen en dat wordt gewaardeerd”.
__________________________________________________________________________________________________
Wie hebben het (net) niet gehaald?
Alleen al de vijf finalisten uitzoeken bleek, zoals verwacht overigens, een zeer lastige keus. Afgelopen maandag en dinsdag stonden in het teken van tellen, lezen, rekenen, wikken en wegen. Alles op een rijtje gezet hebbend, kostte het alsnog een uur om gezamenlijk tot dé vijf te komen.
Het Hoorcentrum Westerkwartier was lange tijd punt van discussie. Dit bedrijf, waar het aantal klanten toch zeker lager zal liggen dan bij een kapper, wist desondanks een ruim aantal stemmen te trekken. Bijna alle stemmen kwamen terug met een uitgebreide toelichting. Knap dat een bedrijf dat nog geen twee jaar bestaat toch zo’n tevreden klantenkring weet op te bouwen. Naast opmerkingen als kundig, vriendelijk, vakmanschap en service, maakte vooral het besef wat een goed gehoorapparaat kan betekenen veel indruk. ‘Ik ben blij dat mijn man weer zo goed hoort’, ‘ze hebben mijn leven verandert’ en ‘ik ben herboren’, deden ons allemaal stil vallen.
Waar kleine dorpen groot in kunnen zijn… Van alles, is gebleken. Zo brachten Niekerk en Oldekerk, goed voor respectievelijk ongeveer 1650 en 1150 inwoners, meerdere kandidaten voor de finale voort. Sportcentrum Eekeburen tikte de vijf bijna aan en sneuvelde in één van de allerlaatste discussies. Naast alle lofzangen over de netheid, klantvriendelijkheid, en de goede voorzieningen, bleek vooral dat men zich hier ontzettend thuis voelt. Oftewel ‘als een vis in het water’, zoals een enthousiaste stemmer invulde. Ook de plaatselijke slager, Nanning van Wijk, gooide met zijn ambachtelijke, verse vlees hoge ogen, op de hielen gevolgd door Bloembinderij Christina, ‘altijd leuk, altijd welkom, altijd verse bloemen’. Instituut Orbis is een bijzonder verhaal. Dit instituut verdiende de finaleplaats voorál omdat het Niekerk geweldig op de kaart zet. Stemmen kwamen uit Groningen, Uithoorn, Kollum, Den Haag, Heerhugowaard, Drachten, Zwolle, Haren, Nieuwe Pekela en Assen. Allemaal kwamen ze naar het dorp om aan zichzelf te werken en dat lukte: ‘ik ben een gelukkiger mens’, vat het allemaal samen.
De kapsalon in het dorp moest het opnemen tegen pittige concurrentie. Kapsalon Trendies in Niekerk, Kapsalon Care4Hair in Grijpskerk en ook Kapsalon Wilma in Grootegast; allemaal behaalden ze een aanzienlijk aantal stemmen. Tegen het enorme aantal stemmen op Hair2Hair in Zoutkamp, maar vooral tegen het uitgebreide commentaar dat bij veel van deze stemmen was ingevuld, konden de andere dames echter niet op.
Wie ook sneuvelden in het zicht van de finale, waren een aantal horeca ondernemingen in de streek. Wél is het nu duidelijk dat wie een heerlijke pizza wil, het beste naar Het Derde Perron in Zuidhorn kan gaan, men voor een overheerlijk patatje bij Honky Tonk in Grijpskerk terecht kan en dat Suyderoogh in Lauwersoog een gezellig, sfeervol en mooi restaurant biedt. Anytime De Daltons in Grootegast werd geroemd als ‘gevaarlijk lekker’. Dat klinkt wat eng, maar ‘gewoon goed’ zegt eigenlijk alles. Hotel Restaurant Aduard was ook een discussie waard. ‘Dichtbij de stad, maar toch op het platteland’, ‘ik kom hier zeker nog eens terug’ en ‘een voorbeeld van puur en natuur’ is slechts een greep uit de complimenten die het bedrijf toebedeeld kreeg. Helaas, ook de familie Kingma wachtte geen bezoek van de burgemeestersvrouwen.
Er waren nog veel meer kandidaten en nog veel meer redenen, waarom men deze bedrijven ‘Het beste bedrijf van de Streek’ vonden. Teveel om hier te benoemen. Sorry, André’s Fietshuus (Niekerk), Anne Bos Service Partner (Grootegast), Arnold Wegman (Grijpskerk), Assurantiekantoor Hoeksema (Doezum), Autobedrijf Bakker (Ulrum), Autobedrijf Oldehove, Bakker Hamersma (Grootegast), Bij Zwaantje (Grootegast), Bikkels Kidswear (Zuidhorn), Bloemenhuis Drint (Grijpskerk), Bos Mannenmode (Zuidhorn), Bouwmarkt van Duinen (Leens), Buist Installatietechniek (Grootegast), De Vos Schoenen (Niekerk), Dio de Gaper (Grijpskerk), Froentjes (Grootegast), HCT Computers (Grootegast), Herberg in de Grootegast (Grootegast), Herman Smedes (Grijpskerk), Hiemstra Houtbouw (Grijpskerk), Houthandel Miedema (Lutjegast), Jagersma Automaterialen (Doezum), Jan de Haan Hoveniers (Grootegast), Joke de Boer Verzekeringen (Leens), Juwelier van Ark (Zuidhorn), Katerberg Schoenen (Grijpskerk), Lunchroom Malero (Zuidhorn), Miedema Bouw (Grijpskerk), PC Hulp Oldehove, Pro Optiek (Zuidhorn), Q8 van der Heide (Grootegast), Rijwielcentrum Penninga (Grijpskerk), Schoenmode Land (Zuidhorn), Schoenmode Zuidema (Leens), Slagerij Boersema (Grijpskerk), Slagerij Huizenga (Grootegast), Smits Autobedrijf (Aduard), Spar Vogelzang (Ulrum), Teeninga en Brink (Niekerk) en Tuincentrum Drint (Grootegast) … Misschien volgend jaar beter!
