Stichting NDCE werkt gestaag aan haar doel
“Zoveel mogelijk kinderen in het Westerkwartier moeten naar buiten”
STREEK – Nog geen twee jaar geleden zag de Stichting Natuur, Duurzaamheids- en Cultuureducatie (NDCE) het levenslicht. De heren Herman Woltjer en Menzo de Groot gaven met de stichting niet alleen een nieuwe invulling aan hun eigen passie, maar ook aan het in moeilijkheden verkerende NME-centrum. In mei zal het tweede project starten bij de twaalf basisscholen in het Westerkwartier die zich voor vier jaar aan de stichting verbonden hebben. Plannen zijn er genoeg; allemaal met één gemene deler. “Zoveel mogelijk kinderen in het Westerkwartier moeten naar buiten. Ze moeten in aanraking komen met natuur en cultuur.”
Herman en Menzo zijn samen met zeven vrijwilligers iedere dinsdagochtend in het ‘hoofdkwartier’ van de NDCE te vinden, in het gebouw van Penta Primair in Grootegast. Naast een klein kantoortje, huurt NDCE daar een deel van de loods, waar plek is om alle leskisten en lesmateriaal op te slaan, na te lopen en klaar te maken. Het is een bedrijvigheid alom, waar de één een legoset checkt voor het energieproject, de ander tussen de bordjes met weidevogels zit en weer een ander de leskist met als onderwerp ‘slakken’ naloopt.
Een aantal van deze vrijwilligers was al betrokken bij de voorloper van NDCE, het NME-centrum. “Deze hield zich bezig met het uitgeven van materialen gericht op de natuur, en het geven van binnenlessen en excursies”, vertelt Herman. Al sinds het midden van de jaren ’80 richtte het centrum zich op de basisscholen, maar twee jaar geleden kwam het in moeilijkheden toen de subsidiekraan werd dichtgedraaid. Dit was ook het moment dat Herman met pensioen ging bij Penta Primair en Menzo bij Westerwijs daar bijna aan toe was. Beide heren waren echter nog niet toe aan middagjes vissen of thuis achter de geraniums zitten. “Ik had natuur en cultuur in mijn boven schoolse portefeuille en wilde daarmee nog altijd wat voor de scholen betekenen”, vertelt Herman. Alles kwam tezamen. “Een soort natuurlijk proces”, beaamt Menzo. “Wat het NME-centrum deed, kon toch niet stoppen?”
De basis voor NDCE was snel gelegd. “We kwamen in contact met de professionals van het IVN die in Drenthe een scholennetwerk hebben opgezet. Dat zouden wij ook kunnen doen.” Zo gezegd, zo gedaan. “Twaalf basisscholen hebben zich voor vier jaar verbonden aan het netwerk om deel te nemen aan de projecten die wij aanbieden. Inhoudelijk worden de projecten verzorgd door het IVN, wij verzorgen de hele organisatie en het randgebeuren.” Ieder jaar is er een ander project. “Het ene jaar een ‘grijs’ project, dat was vorig jaar ‘energie’, en het andere een ‘groen’ project, dit jaar is dat ‘bomen’,.” Hoewel het uitgangspunt altijd natuur is, is er ook altijd genoeg aandacht voor cultuur in de projecten. “Oh ja”, beaamt Menzo, “een onderwerp als bomen kun je zoveel cultuur instoppen. Wat dacht je van zelf muziekinstrumenten maken van takken?”
Naast de projecten voor het scholennetwerk biedt NDCE ook losse diensten voor alle basisscholen aan. En daar wordt lustig gebruik van gemaakt. “Ongeveer 500 à 600 keer per jaar. Ze kunnen hier lessen afnemen of bijvoorbeeld een leskist huren.” Alles doet de stichting met één doel voor ogen. “Het gaat ons om die kinderen”, vertelt Herman. “Ja, onze doelgroep blijft”, beaamt Menzo. “Ze moeten in aanraking komen met cultuur en natuur.” En daarin is nog een slag te maken. “Nu moeten de scholen weer aan een pestprotocol werken en wordt dat gecontroleerd door de inspectie”, steekt Herman van wal, “maar gaat de inspectie ook cultuur en natuur controleren? Ook binnen vakken als taal, rekenen en lezen is er genoeg ruimte voor natuur. Dat mag je de kinderen niet onthouden. We zijn nog te vaak afhankelijk van die individuele leerkracht die wat met de natuur heeft, en op iedere school lopen ze rond hoor, of de directeur die het ondersteund.”
Om meer natuur in het onderwijs te krijgen, richt NDCE zich op het ontzorgen van de leerkracht. “Die gaat zich niet enorm voorbereiden en uren zoeken naar een onderwerp als spinnen waar hij niet veel van af weet”, vertelt Menzo. “Daarom lanceren wij in mei onze website. We digitaliseren nu ons hele aanbod. We hebben heel veel werkbladen bijvoorbeeld, die nu nog gekopieerd moeten worden. Dat is ouderwets, dat krijgen we ook terug van de scholen en dat beseffen we ook.” En het is dus al snel verleden tijd. De nieuwe website wordt voor de leerkrachten een enorme verzamelbank van bijvoorbeeld lessen over onderwerpen uit de natuur. “We werken samen met Groen Gelinkt”, vertelt Herman. “Dat is een landelijke databank van alles wat met natuur te maken heeft. Wij mogen daar halen en brengen. Het mooie is dat we ook hierin weer ontzorgen. Zoek je op een onderwerp als bijvoorbeeld ‘braakballen’ dan vindt je wel vijftig lessen bij Groen Gelinkt. Wij selecteren de drie beste en zetten die op onze website.”
Hoewel de heren dik een jaar na de oprichting van hun stichting al veel voor elkaar hebben, leunen ze bepaald niet achterover. Zo zoeken ze aansluiting bij de groene gebiedscoöperatie waarin onder andere boeren, toerisme en educatie onder één paraplu samenwerken en is er voor volgend jaar alweer een groot project over afval in de maak. “Voor álle basisscholen”, voegt Herman er nog aan toe. En zo komen ze toch weer een stapje dichterbij het doel: naar buiten die kinderen.
