Rasechte wâldpyk - week 29 - 2014

|
| Foto: |
geen categorie

Deze zomer is de (On)genode gast op vakantie en maken we plaats voor de ‘Rasechte Wâldpyk’. Iedere week interviewen we een Wâldpyk over de mooiste plekjes in
de Wâlden en wat hij of zij kenmerkend vindt aan een inwoner van de Wâlden. Wil je ook één
dezer weken geïnterviewd worden voor deze rubriek? Stuur dan een mailtje naar info@media-totaal.nl onder vermelding van ‘Rasechte Wâldpyk’.

Naam: Jasper Tolsma
  Leeftijd: 24
  Geboorteplaats: Burgum
  Geboorteplaats vader: Bolsward
  Geboorteplaats moeder:
  Borne(Overijssel)
  Studie/werk: 
  Journalistiek/Japanse Taal

Wat is volgens jou kenmerkend aan een echte Wâldpyk?
En echte Wâldpyk zegt waar het op staat. We nemen geen blad voor de mond, ook als dat soms beter is. Erg prettig, want zo weet je altijd wat je aan elkaar hebt. Wâldpyken blinken verder uit in het talent om letterlijk van alles een handeltje te maken. Als je door dorpjes als De Westereen of Harkema fietst staat er in genoeg tuintjes een bord met daarop eigen gekweekte waar aangeprezen. Het is niet voor niets dat er heel veel zzp’ers in de Wâlden wonen.
Vind jij jezelf een echte Wâldpyk?
Vroeger deed dat hele identiteitsgebeuren me niet bijster veel. Wâldpyken zijn altijd trots op hun afkomst geweest, maar bij mij leefde dat niet zo. Dat is pas later gekomen toen ik op reis ging naar landen als Zuid Afrika, China en Japan. Toen ik daarna in Limburg ging wonen kreeg ik pas echt waardering voor de manier waarop mensen hier in de Wâlden met elkaar omgaan. We zijn misschien wat stug, maar je kunt mensen wel vertrouwen. Daar heb ik me in Limburg wel eens op  verkeken. Roddelen over elkaar is daar veel meer ingeburgerd dan hier, terwijl ze vaak in het persoonlijk contact veel te overdreven vriendelijk zijn.   In dat opzicht ben ik me wel en echte Wâldpyk gaan voelen: Mensen behandelen zoals je zelf behandeld wilt worden en zeggen waar het op staat.

Wat is volgens jou het mooiste plekje in de Wâlden?
Het Syl en De Nieuwstad in Burgum. Ik ben in het huis op de hoek van het Syl opgegroeid en speelde daar vaak als kind samen met de rest van de buurt. Ik was 7 toen we  verhuisden richting het centrum van Burgum, maar die jaren op dat hoekje zijn fantastische herinneringen. Een mooie buurt, met nog een echte gezellige buurtvereniging en een schitterende omgeving. Lekker in de zomer over het Syl richting Toutenburg een daar dan blikspuiten met z’n allen.

Als toeristen je zouden vragen naar een leuke bezigheid in de Wâlden, waar zou je ze dan naartoe sturen?
Overal en nergens. Mijn advies is: Gewoon gezond op de fiets en dan maar zien waar je uitkomt. In ieder geval de auto laten staan. De natuur in de Wâlden is prachtig, daar kun je op de fiets het beste van genieten. Een rondje Burgumermeer bijvoorbeeld. Op de fiets heb je ook nog eens kans dat je onderweg nog eens een leuk koffiehuisje ofzo tegenkomt.

Momenteel woon je al een halfjaar in Japan. Zijn er volgens jou overeenkomsten tussen Japanners en Wâldpyken?
Geen enkele. Dat is zowel leuk/interessant als lastig/doodvermoeiend. Hier in Japan doen ze er alles aan om elkaar maar niet voor het hoofd te stoten. Zelfs het maken van de meest simpele afspraak kost daardoor achterlijk veel energie, want ‘ja’ kan hier dus net goed ‘nee’ betekenen. Verder doen ze hier alles in groepen, dat je zelfstandig iets onderneemt vinden ze maar vreemd. Dat is in de Wâlden wel anders, waar iedereen zijn eigen stukje levensruimte goed beschermt tegen al te kleffe bedoeningen. Ook zouden ze het in de Wâlden nooit in hun hoofd  halen iets anders te zeggen dan wat ze vinden, zelfs als dat de gevoelens van de ander kan kwetsen. Daarom moet ik me hier heel vaak inhouden, iets wat me maar matig lijkt te lukken. Japanners schudden hier regelmatig hun hoofd als die lange Hollander (Friesland kennen ze hier nog niet, laat staan de Wâlden) zich weer eens met de botte bijl door de sociale conventies van hun land heen hakt.

|

UIT DE KRANT