Bauke Mollema grijpt net naast dagzege in Ruta del Sol

“Inhoud en vertrouwen zijn weer gegroeid”

SPANJE - De zestigste editie van de Ruta del Sol, een meerdaagse wielerwedstrijd, werd afgelopen woensdag uit de startblokken geschoten. Een eerste serieuze testcase voor de oud-Zuidhorner wielrenner Bauke Mollema.
Na een winterseizoen met twee weken vakantie en verder vooral veel trainingen is dit niet alleen een wedstrijd om de benen te testen, maar ook de eerste grote ronde van het seizoen met tal van grote renners aan de start. De verwachtingen die het publiek en media van Mollema hebben dit jaar zijn niet gering. De druk is er, maar de renner zelf is de laatste die daar onder gebukt lijkt te gaan. “Als ik me daar nu nog druk om zou maken kan ik beter maar stoppen met wielrennen. Bovendien begrijp ik de verwachtingen ook wel.”
Een proloog is niet helemaal het kopje thee van de Belkin-renner en dat bleek ook afgelopen woensdag. Een 51e plaats was toch wat lager dan verwacht. De kopman van Belkin nam de volgende dag al revanche tijdens de eerste etappe over 155 kilometer met vier klimmen tot 1100 meter en eindigde knap op een tweede plaats. De aankomst heuvelop in de straten van Jaen waren een kolfje naar zijn hand en uiteindelijk moest de renner alleen voorrang verlenen aan de Spanjaard Alejandro Valverde, die ook de proloog al op zijn naam schreef. En daarmee noemen we ook direct de naam van de grote favoriet en de man in vorm.  Met hem kan Mollema de strijd (nog) niet aanbinden. Dat bleek ook tijdens de tweede etappe, tevens de langste en de Koninginnerit over 197 kilometer. De oud Zuidhorner liet weliswaar zien over goede benen te beschikken, maar kon geen aanval meer openen op Valverde toen deze er in de slotklim solo vandoor ging. Hij eindigde op een zevende plaats, was daarmee de beste Nederlander, en steeg naar de vijfde plaats in het algemeen klassement. “Het zou ook geen zin hebben de aanval in te zetten, ik voelde dat ik al vrij diep zat en me kapot rijden vanuit een uitzichtloze situatie is niet slim,” concludeerde Mollema.
In de derde etappe, een grotendeels vlakke, waren er weinig verassingen en spektakel. Mollema eindigde keurig in het peloton maar zakte in de algemene ranglijst een plaatsje. Ciolek won de massasprint al dacht Jans eventjes dat hij gewonnen had. Valverde behield vanzelfsprekend de leiderstrui. En deze stond de winnaar van de afgelopen drie edities ook niet meer af. Wel was er in de slotetappe nog een mooi succes voor de ploeggenoot van Mollema, Moreno Hofland. “Een mooi slot van een koers waar ik tevreden op terug kijk”, laat Mollema zondagavond vanuit de auto na afloop van de koers weten. Hij moet nog 500 kilometer rijden en is onderweg naar z’n gezin. “Heerlijk om na een klein weekje koersen straks weer bij vrouw en kind te  zijn”. Natuurlijk kon de Belkin kopman de strijd met Valverde niet aan, maar dat was ook noot de bedoeling. En voor het klassement strijden was ook al niet de bedoeling getuige de vraag “Ben ik nu vijfde of zesde geëindigd?”. Het maakte hem weinig uit. “Ik heb eventjes, in de tweede etappe naast Valverde gereden en een paar minuutjes gedacht, of misschien vooral gehoopt dat ik de strijd met hem aan kon. Dat was hij duidelijk niet van plan, want hij reed zo makkelijk weg. Die tweede plaats in de etappe was een bevestiging dat het met de benen goed zit, ik ben een paar keer diep gegaan en eigenlijk voelde het allemaal prima. Het was een mooie week, een prima voorbereiding voor de Tirreno Adriatico. Deze meerdaagse bestaat uit zeven etappes en gaat op 12 maart van start. “Het vertrouwen en de inhoud zijn weer gegroeid. Het was ook nog eens lekker weer.” En dan met een brede lach: “ Nu even uitrusten en hopen dat het mooi weer blijft.”