Streekclubs bestormen de top; ‘Het gevoel bij Zuidhorn en volwassener Grootegast’

ZUIDHORN/GROOTEGAST - VV Zuidhorn en FC Grootegast timmeren de laatste jaren enorm aan de weg. Beide zaterdagclubs kwamen uit de kelder van het amateurvoetbal en zijn op weg naar de top. En dat met voornamelijk eigen spelers. Zuidhorn – al twee jaar ongeslagen- op weg naar de eerste klasse, bij Grootegast stokte het even maar kan promotie naar de tweede klasse niet meer mislopen. Bij beide clubs is een overeenkomst: de trainers, Kees Bouma en Johannes Douma, debuteren dit seizoen. Bouma en Douma dus. Wat is het geheim van het succes? De Streekkrant sprak met de leider van Zuidhorn en de trainer van Grootegast.

Aan het succes van VV Zuidhorn lijkt maar geen einde te komen. Van de vijfde klasse op weg naar de eerste klasse. Het is uniek. Wat is het geheim van het succes? Voor leider Alfred Cruiming, die tot zijn veertigste in het eerste elftal heeft gespeeld, komt het succes niet onverwacht. “Direct na de promotie vorig jaar heb ik gezegd: wij promoveren naar de eerste klasse. Het was een bepaald gevoel, dat het goed zit”. Het succes is een jarenlang proces dat begon met Martin Lobers. Vervolgens kwam Ton Rozema. “Dat was niet mijn favoriet, en ik wilde stoppen. Maar de jongens zeiden: je doet het voor ons. En dat tekent de homogene groep. Ik hoor er helemaal bij; als leider zwem je in een warm bad. Ik heb nog gevoetbald met Laurens Bloem. Hij is eigenwijs. Maar het viel me reuze mee. Hij is volwassener geworden. Nog even terug naar Rozema. Ton Rozema was een goede trainer, maar is sociaal minder. Maar nu traint hij wel weer de A-junioren omdat Lobers het te druk met zijn werk heeft. Kees Bouma? Dat is de perfecte trainer. Hij geeft leuke training en houdt alles bij, van doelpuntenmakers, assists, tot tegenstander. Dat heeft ook te maken met zijn baan, als directeur op een basisschool (De Borg in Haren, red.). Maar ook bij problemen, dan gaat hij er voor zitten. Kees ziet het spelletje ook. Hij is heel rustig. De nieuwelingen passen zich moeiteloos aan. Dat is heel apart. Iedereen is hetzelfde bij Zuidhorn. Er melden zich wel eens spelers uit de stad aan. Maar als ze horen dat ze gewoon contributie moeten betalen leggen ze de hoorn erop. Of neem Jordi Schuiling, die heeft weinig zelfvertrouwen, maar kan heel goed voetballen. De laatste weken laat hij het ook zien. Van keeper tot spits, iedereen doet mee. De hele club vaart er wel bij. Het bestuur gaat tegenwoordig ook mee naar uitwedstrijden. Er komt steeds meer publiek. Natuurlijk heeft dit ook met de resultaten te maken. Er dan zijn er nog altijd die zondagcritici. Cruiming is daar duidelijk over. Daar was gewoon geen draagvlak voor. Terug naar de ontknoping in 2I. Het kampioenschap? Ja, dat kan altijd nog, maar dan moet VEV steken laten vallen. Maar we krijgen wel vrijwel zeker een periode”. En dat is meer dan Bouma had verwacht, die een plek in de middenmoot voorspelde. Cruiming zag het dus anders. En dus zijn we terug bij zijn uitspraak van vorig jaar: ‘wij promoveren naar de eerste klasse’.

Dan het verhaal FC Grootegast, dat vorig jaar de promotie naar de tweede klasse net misliep. FC Grootegast, dat in voorgaande jaren niet met de mentale druk kon omgaan. Opvallend dit seizoen is dat het in de tweede helft steeds gebeurt. Zoals tegen Dokkum en Wykels Hallum, cruciale wedstrijden. “Voetballend zijn we beter en dat kost bij de tegenstander kracht om het te belopen. We kwamen dit seizoen diverse keren achter en als dan een van de kansen erin vliegt gaat het lopen. Voorheen gingen de kopjes naar beneden. Er is nu meer vertrouwen”, ziet Douma als een belangrijke stap vooruit. “We raken niet gauw meer in paniek. Wat dat betreft is de jonge groep volwassener geworden. We voetballen best gedurfd en dat brengt risico’s met zich mee. Er is ook een stukje fysieke kracht bijgekomen. Ja, ik hoop mijn Friese karakter erin te hebben gebracht. (Douma woont en werkt in Buitenpost, red.). Ze hadden een beetje een stadse mentaliteit, van mekkeren als de beuk erin wordt gegooid bij de tegenstander. Dit jaar is dat niet zo. Je moet niet vergeten dat Grootegast een aantal jaren terug nog in de vijfde klasse speelde. Het is heel snel gegaan. Je moet ermee om kunnen gaan. Vorig jaar was het steeds net niet. Maar dat moet je elkaar niet aanpraten. De echte wil om te winnen is belangrijk. Zo lang je nog kunt praten ben je niet moe. Vorig jaar was best teleurstellend. Het plezier moest eerst terug. Wat de ambities betreft, voor ons telde minimaal een periode. Het tweede moet kampioen worden. De wisselwerking met het eerste en tweede is goed. Jan Haan is nu nog traniner van het tweede, maar bevalt zo goed dat we hem toevoegen aan de staf van het eerste. Net als Pieter Buma, die ook als begeleider erbij is gekomen. Om gerichter te trainen”. Maar toch, het kampioenschap kan toch niet meer misgaan? “We zijn nog geen kampioen. We hebben nog een zwaar programma met Kollum en Stiens. We zijn er nog niet. Maar met zeven punten voorsprong moeten we er vol voor gaan. We kunnen beter met tegenslagen omgaan. Ook dat is een verbetering. We hebben ook minder schorsingen dan eerder. Wat de spelers betreft, Rick van Dellen heeft zich positief ontwikkeld. Een aderlating is het gemis van Jeroen Beerlings. Hij wil even een tijdje rust. De ploeg heeft het goed opgepakt. Er staat weer een andere speler op. Je moet het positief zien en kijken wat we wel hebben”. “