“De coronaperiode was de raarste tijd uit mijn carrière”
Medewerker Zonnehuis Zuidhorn kijkt terug op coronapandemie
ZUIDHORN – De coronaperiode is nog niet achter de rug, maar het lijkt erop dat we het virus nu aardig onder controle hebben. Daar is iedereen natuurlijk ontzettend blij mee en dat is in de zorg niet anders. De medewerkers van het Zonnehuis in Zuidhorn hebben het afgelopen anderhalf jaar ontzettend hard gewerkt en vele overuren gemaakt. Op 8 september is, mede voor hen, het nationaal coronamonument in Oisterwijk onthuld door Prinses Margriet. Met dit monument wil men de medewerkers in de zorg bedanken en deze plek dient tevens als gedenkplek voor de slachtoffers van de coronapandemie. Iemand die bij deze onthulling aanwezig was, is Ineke Oldekamp, medewerker van het Zonnehuis Zuidhorn op de afdeling geronto psychiatrie. In gesprek met de Streekkrant blikt ze terug op de afgelopen periode.
“Je kunt wel zeggen dat het een heftige tijd was”, begint Ineke. “Hier in het Zonnehuis in Zuidhorn hebben wij ook bewoners die corona hebben gehad. Op de afdeling waar ik werk was bovendien de eerste besmetting. Twee bewoners werden positief getest, maar we hadden op dat moment meer bewoners met klachten. Zij konden echter niet testen, vanwege het testbeleid van die tijd. Vanaf dat moment begon alle hectiek”. Het Zonnehuis beschikte op dat moment nog niet over een zogenoemde cohort en op de ‘schone kant’ werken met een mondkapje lukte in die periode nog niet in verband met landelijke tekorten. Op de corona-afdeling is er gelukkig wél altijd voldoende materiaal geweest. “Op de dag dat de eerste coronabesmetting werd vastgesteld, werd diezelfde avond direct extra personeel ingezet en werd de afdeling compleet verbouwd. We hebben een schutting geplaatst, zodat de ‘schone kant’ gescheiden kon worden van de bewoners met corona. Daarnaast moesten we alle familieleden inlichten. Dat was behoorlijk ingrijpend”.
De eerste coronabesmettingen op de afdeling van Ineke werden begin april vastgesteld. Een maand lang heeft de afdeling toen te maken gehad met het virus. “Het deed echt heel veel”, zegt Ineke. “Ik heb ontzettend veel respect voor alle artsen en familieleden die niet op bezoek konden komen. Het was niet alleen hard werken, maar ook heel heftig om de emotie bij de bewoners te zien. We hadden bijvoorbeeld een bewoner die ernstig ziek was en haar kinderen, die in het buitenland zaten, konden niet komen. Gelukkig konden we beeldbellen, maar de betreffende bewoner kon haar telefoon niet meer zelf vasthouden. Daarom moest ik erbij zijn om de telefoon vast te houden. Het was heel emotioneel om de laatste woorden te horen”. De coronaperiode heeft een behoorlijke impact op de medewerkers gehad. “Gelukkig hebben we wel heel veel warmte ervaren van de andere afdelingen”, vertelt Ineke. “We konden elke dag op verschillende plekken van elkaar afpraten. Het was voor iedereen nieuw, maar we hadden echt het idee dat we het met elkaar hebben gedaan. De organisatie heeft veel dingen moeten regelen en ik vind ook dat het dat in veel gevallen goed heeft gedaan”.
Nu veel bewoners en medewerkers van het Zonnehuis Zuidhorn zijn gevaccineerd, lijkt het werk wat makkelijker te worden. Zo is de afdeling al een tijd niet meer gescheiden en zijn bezoekers eveneens weer welkom. Voor de medewerkers betekent het ook een moment van even bijkomen, ook al blijven ze alert. “Het was het afgelopen anderhalf jaar ontzettend hard werken”, zegt Ineke. “We werkten met zo weinig mogelijk flexkrachten, om verspreiding van het coronavirus te voorkomen. Daarnaast was onze afdeling, bestaande uit zestien medewerkers, in tweeën gesplitst. De ene groep werkte op de cohort-afdeling en de andere groep op de ‘schone kant’. Toch moest hetzelfde werk verricht worden, waardoor iedereen meer diensten draaide. Daar komt bij dat mijn man ook corona had. Aan de ene kant wilde ik graag bij hem blijven, maar ik moest eigenlijk ook werken. Daar heb ik wel een beetje mee geworsteld”.
Dat de druk op de zorg ontzettend groot is, is voor iedereen wel bekend. De medewerkers hebben de afgelopen periode behoorlijk hard gewerkt en mede daarom is onlangs het nationaal coronamonument onthuld. Op deze manier worden medewerkers in de zorg bedankt en dient het tevens als gedenkplek voor de slachtoffers van de coronapandemie. “Ik denk dat het vooral een fijn plekje voor nabestaanden is”, zegt Ineke. “Voor mij persoonlijk is het mooi dat het werk dat wij hebben verricht gewaardeerd wordt. Echter heb ik gewoon gedaan wat ik moet doen. Er zijn mensen die het veel moeilijker hebben gehad dan ik. Daar waar anderen veel thuis zaten, kon ik gewoon doorwerken. Toch was de coronaperiode wel de raarste tijd uit mijn carrière”. Ineke was, samen met vier collega’s, bij de onthulling aanwezig. Een bijzonder moment. “We zijn die dag ook echt in de watten gelegd. De bijeenkomst zelf was behoorlijk gevoelig. Prinses Margriet en Hugo de Jonge waren aanwezig, maar ook familieleden van overledenen. Je staat stil bij alles wat we hebben meegemaakt. Dat doet me dan wel weer veel”, besluit Ineke.