Raadslid Cynthia van Putten is theesommelier
WESTERKWARTIER – Sommelier, dat is iemand met veel verstand van wijn toch? Nou, dat is niet helemaal vanzelfsprekend. Cynthia van Putten uit Lucaswolde is, naast raadslid voor VZ Westerkwartier, theesommelier. Ze heeft tig soorten losse thee in huis en als ze zin heeft, maakt ze er met vriendinnen een heel ritueel van. Voor de redacteur van deze krant alle reden voor een theekransje in haar woonplaats.
‘Je gaat als het ware op wereldreis met je thee, dat vind ik leuk’
Cynthia werkte in de horeca toen ze besloot de opleiding tot theesommelier te volgen. ‘In de horeca heb je veel specialisaties. Ik wilde me ook ergens in specialiseren. Wijn drink ik niet. Koffie ook niet. Thee drink ik de hele dag door, dus ik dacht: dit is iets voor mij’, begint Cynthia. De royale tafel in de woonkamer van de boerderij staat tjokvol blikjes thee, een setje met snoezige kleine theekopjes op een dienblaadje en een tamelijk opvallende theepot. De theesommelier komt meteen ter zake: ‘van welke smaken houd je?’ Jasmijn, Citrus en vooral niet van rooibos. Vastbesloten pakt ze een potje Bi Luo Chun green. Daaruit lepelt ze wat losse theeblaadjes en doet er een laagje heet water op. De theeblaadjes moeten eerst gewassen, legt ze uit. De theemeesters in China graaien graag met hun ongewassen handen in de blaadjes en lopen er zelfs op blote voeten doorheen als de thee op de grond ligt te drogen, weet Cynthia. ‘Nadat de blaadjes gewassen zijn giet ze het water erbij. Geen kokend water, maar zeventig graden is het. En dat is wel zo prettig. Een verbrandde tong is niet de eerste keer. De smaak is werkelijk heerlijk. ‘Hier word je toch gelukkig van? Ik koop altijd losse thee van de Theefabriek in Houwerzijl of bij Simon Levelt in Groningen. De meeste thee groeit rond de evenaar. Over die hele lijn zie je theeplantages. Brazilië, Kenia, China, Thailand, noem maar op. En al die thee uit verschillende gebieden heeft een andere smaak. Je gaat als het ware op wereldreis met je thee, dat vind ik leuk.’
Hoewel is Nederland gezellig theeleuten vooral een vrouwending is, is de theewereld van origine een mannenaangelegenheid. Vrouwen komen er niet in bij Turkse theehuizen weet Cynthia. ‘Over het algemeen drinken mannen (met uitzondering van China) vaak zwaardere, rokerige soorten. China is opgebouwd door mannen die thee drinken. Ze drinken voornamelijk thee uit hun eigen theetuin. Turkije is met zeven kilo per persoon per jaar de grootste theeverbruiker. De meeste mannen hier drinken koffie. Mijn eigen man drinkt alleen thee als hij ziek is.’ Nieuwsgierig als we zijn, zijn we benieuwd naar de lievelingsthee van een theesommelier. Cynthia gaat op zoek naar een potje. ‘Darjeeling’ staat erop. Op het blikje zie je waar de thee vandaan komt. Deze komt uit een gebied in Noordoost India. First flush betekent eerste pluk. En de theetuin is 571 hectare. Een theesoort die je klein uit moet schenken, zegt ze. ‘Je hebt een westerse manier van theeschenken en een oosterse. In het westen doe je een klein beetje thee op veel water, de oosterse manier is andersom: veel thee op weinig water. Deze thee is het lekkerst om oosters uit te schenken. Heerlijk met een macadamia koekje. Daar zijn we altijd naar op zoek; een smaakbeleving.’ Alleen de geur van de droge theeblaadjes is al een beleving op zich. Een nipje uit het minikopje en je bent om: goeie thee drinken is ontzettend lekker.
Ambities heeft de theesommelier uit Lucaswolde nog genoeg. Zo wil ze nog eens een lekker potje thee zetten voor de burgemeester, het college, de griffie van haar collega’s van de raad. En dan is ze van plan om de bekendste theesommelier van het Westerkwartier en vervolgens –jawel- van het hele noorden te worden. ‘Alles in stapjes hoor. Het kleinschalige vind ik leuk. Workshops met een meidenclubje, een vrouwenvereniging of een theeworkshop voor mannen. Thee is voor iedereen!’
