Hardegarijp laat het na rust volledig afweten
VV Dokkum: één brok onverzettelijkheid
HARDEGARIJP – In de eerste helft leek er voor Hardegarijp, dat zo graag de nacompetitie in wil, geen vuiltje aan de lucht in het thuisduel tegen Dokkum. De ploeg van trainer Jelke Nijboer leidde met 1-0 en heel veel had het niet van de gasten te duchten. De Dokkumers schakelden in het tweede bedrijf echter een (mentaal) tandje bij. Hardegarijp daarentegen, liet het in het laatste kwart van de wedstrijd volledig afweten en verloor – verdiend- met 3-2 van de gasten, die eigenlijk veel te laag op de ranglijst staan.
Dokkum is een no-nonsense ploeg met individuele kwaliteit. Recht toe, recht aan voetbal in de zuiverste vorm. Fysiek is de ploeg van trainer Wichard de Haan ook ijzersterk en bovendien heeft het in zeker Minne Zijlstra (kan hogerop) en zeker ook krachtmens Jan Gerrit Tacoma meer dan uitstekende voetballers. En dan vergeten we nog de bedrijvige Kees Olivier. Met name Tacoma lijkt niet te beseffen over welke kwaliteiten hij beschikt. De aanvaller is fysiek ijzersterk. Technisch vaardig en snel. Bovendien: de manier waarop hij de laatste twee goals namens de gasten maakte, verried grote klasse. De 2-2 lepelde hij met buitenkant voet binnen, de beslissende 2-3 schoof hij ijzig kalm tegen de touwen, nadat eerst de doelman vakkundig en met veel rust omspeeld was.
En toch was Hardegarijp voor de rust de beste ploeg. Het probeerde verzorgd te voetballen en kreeg daardoor ook een aantal prima kansen. Zo schoot de actieve Tom Hoekstra in vrije positie over en strandde diezelfde Hoekstra ook eens op de benen van doelman Drijver. Na twintig minuten opende de thuisclub wel de score. Topscorer Ralph Wietses werd binnen de beruchte lijnen licht getoucheerd, de zeer matige arbiter vond het echter genoeg voor een strafschop. Aanvoeder Jelke Visser scoorde vervolgens, in twee bedrijven: 1-0.
Pal voor rust leek Wietses de wedstrijd in het slot te gooien. De vaardige aanvaller draaide fantastisch weg maar mikte net naast. Het tweede bedrijf- net als het eerste gepaard met hevige sneeuwbuien- was voor Jan Publiek leuker. Niet in de laatste plaats door het scoreverloop en de revival van Dokkum. Twintig minuten na de thee werd het gelijk. Tacoma leverde een prima voorzet af, die door Chris Bits tegen de touwen gekopt werd: 1-1. Dokkum leek het lek boven te hebben, niets was echter minder waar. Twee minuten na de gelijkmaker stond het al weer 2-1, toen Wietses, na de rust onzichtbaar, simpel binnen kon tikken.
Dokkum rechtte toen echter de rug. Het joeg op de gelijkmaker, terwijl de thuisclub opeens een wat hautaine, weinig strijdbare indruk meer maakte. Jan Gerrit Tacoma besliste in de 74 en 79e minuut de wedstrijd, door twee keer schitterend te scoren. Hardegarijp had daarna dus nog een dikke tien minuten. Het was echter onthutsend te zien dat ze geen enkel geloof in een goed resultaat meer hadden. Het hoofd was na de 2-3 al in de schoot geworpen, triest voor een ploeg die de nacompetitie ambieert.
Opvallend: na de 2-1 van Wietses werd Dokkum grensrechter Gerard Idsardi weggestuurd. Idsardi meende bij de 2-1 buitenspel te hebben gezien en stak zijn vlag de lucht in. Na een woordenwisseling met de scheidsrechter mocht de grensrechter vertrekken. Het tekende de scheidsrechter, die heel veel dingen niet zag, maar nu wel even op zijn strepen ging staan.
Conclusie: Dokkum staat veel te laag op de ranglijst. Het voetbal is weliswaar niet altijd even mooi, maar er zit gewoon heel veel in de ploeg van trainer De Haan. En Hardegarijp? Dat zal zich moeten herpakken. Zeker in mentaal opzicht.
Hardegarijp – Dokkum 2-3 (1-0)
20. Visser 1-0, 64. Bits 1-1, 66. Wietses 2-1, 74 en 79 Tacoma 2-2 en 2-3. Toeschouwers: 125.
Ster van het veld:
Jan Gerrit Tacoma
Krachtmens. Snel, technisch vaardig én scorend vermogen. Welke trainer zou daar niet jaloers op zijn? Tacoma kan meer dan ie zelf denkt en besliste zaterdag de onderhoudende wedstrijd hoogstpersoonlijk.
