Vriendenteam weer op weg naar het EK
“What happens in the Ukraine, stays in the Ukraine”
ZUIDHORN – Het vriendenteam van Brand Bos, Gert Schulting, Tonny Croezen, Tamme Spijkema, Menno van Hielkema, Luit Kuipers en Geert Bos vertrekt binnenkort naar het EK in Oekraïne. Traditiegetrouw gaan de zeven vrienden al sinds 1996 naar elk EK’s en WK’s. Alleen het WK in Zuid-Afrika werd vanwege de kosten afgezegd. Toch zijn de heren gebrand om dit jaar weer feestend de tribunes in de stadions te bemannen.
“We doen dit jaar een weekje Oekraïne,” vertelt reisleider Tonny Croezen. “Het is ooit ontstaan vanuit de voetbalclub. Daarmee zijn we zelfs in 1988 al een keer op stap geweest.” Doel van de groep is om niet alleen aanwezig te zijn, maar ook om voor zoveel mogelijk tamtam in het land van het kampioenschap te maken. Overal zijn ze al geweest: op tv, kranten en zelfs een radio-interview. Goede relaties met verschillende burgemeesters hebben ze er aan overgehouden. Bos: “We doen aan culturele uitjes hoor. Dan gaan we naar iets bezienswaardigs en gaan we daar tegenover op het terras zitten. Eén keer ging dat bijna mis. Menno zakte door de stoelpoten en keek zo de vrouw van de burgemeester onder de rok.” Ook in andere dorpen kwam de groep regelmatig in contact met de burgemeester. “Dit jaar moeten we misschien maar even gaan proefdraaien bij burgemeester Swart. Die heeft ook een mooie vrouw en hij vindt dat vast wel goed,” lacht Schulting.
Iedereen in de groep heeft zijn eigen taak naast reisleider Croezen is Spijkema de dominee. Op verzoek kan iedereen door hem gedoopt worden. Van Hielkema is op zijn beurt de kasbewaarder en Bos mag trommelen. Croezen: “En wat we niet moeten vergeten: Brand doet ook de PR. Hij plakt namelijk stickers bij vrouwen op de borsten.” Tijdens het EK in Amsterdam in 2000 ging dat bijna helemaal mis. “Brand zat daar maar in het café te kletsen met wat hij dacht dat een vrouw was. Wij maar wijzen naar de adamsappel, maar hij had echt helemaal niks door hoor,” lacht Croezen.
Binnen de groep is de broer van Brand, Geert, de serieuze kant van het stel. Croezen: “Hij is onze doctorandus met een eigen filosofische kant. Graag mag hij de wedstrijden analyseren en dat is ook wel handig, want Luit valt tijdens de wedstrijd altijd standaard een keer in slaap. Op Geert kan hij dan weer terugvallen.”
Omdat de heren geen woord over grens spreken is maar een woordenboek aangeschaft. Niet eentje voor in de koffer, maar gewoon nieuwerwets op de telefoon. Croezen: “Ja, want een biertje bestellen is nog niet makkelijk hoor. Dit ding kan alles. Zelfs de vraag stellen of we bitterballen met Remia saus mogen.”
Ooit begon de groep groter. Helaas overleed enkele jaren geleden vriend Klaas Reitsema. Toch wordt hij nog steeds meegedragen. “We hebben hem in ons hart,” zegt Bos. “Overal waar wij heen gaan, gaat hij met ons mee.” Met Reitsema werden ook grote avonturen beleefd. “Ik weet nog dat we in Portugal waren. We hadden een huisje gehuurd in een klein dorpje, waar we met z’n allen naar de plaatselijke kruidenier gingen,” weet Croezen nog. “We bestelden daar toen 41 eieren en een mand vol broden. Ik zie dat vrouwtje daar nog staan. In paniek rende ze het kippenhok in en nadat wij alle broodjes opgehaald hadden, was er niks meer voor de rest van het dorp. De volgende dag kwamen we terug en toen stonden er spontaan drie mensen in de winkel. Hebben we toch voor een stukje stimulering van de plaatselijke economie gezorgd.”
Voor dit jaar zijn de koffers alweer gepakt. Na de eerste wedstrijd van het Nederlands elftal vliegt de groep naar Oekraïne om de wedstrijden tegen Duitsland en Portugal te zien. Ook de grote trom gaat weer mee, al hebben ze nog geen idee of ze die wel het stadion inkrijgen. Brand: “Anders gaan we gewoon op het plein staan. Ram ik twee keer op die trommel en dan komen we weer op tv. Fantastisch!” Croezen sluit af: “Maar wat er echt gaat gebeuren, vertel ik natuurlijk niemand. What happens in the Ukraine, stays in the Ukraine. Tenzij er over twee jaar weer een journalist op de stoep staat.”