Hoofdstraat Kloosterburen – week 7

Datum: 4 februari
Tijd: 13.30 uur

‘We moeten hier zijn hoor,’ zegt wethouder Herwil van Gelder, voordat hij de deur aan de zijkant van de authentieke boerderij in hartje Kloosterburen binnen stapt. Het huis blijkt van Anne Wine Jansen te zijn, een van de leden van de Bende van Acht die hier vandaag een Marnemaatje in ontvangst mogen nemen. De Bende van Acht is kort gezegd een groepje dames dat zich sterk maakt voor toerisme in De Marne. Het Marnemaatje dat aan ze overhandigd wordt door een van de weinige mannen die zich vandaag tussen deze ondernemende dames waagt, is een award dat jaarlijks gegeven wordt aan initiatiefnemers die veel betekenen voor De Marne. Het idee, dat van GroenLinks komt, is in het leven geroepen om het nemen van initiatief buiten de muren van het gemeentehuis te stimuleren. Het mag dan ook geen verrassing zijn dat ‘de ceremonie’ plaatsvindt in Anne Wine’s huiskamer. Deze dame blijkt een beeldend kunstenares te zijn. De kamer waar de gasten in zitten bezit dan ook niet alleen een hele grote tafel, maar hangt ook helemaal vol met kunstwerken. ‘Niet van mezelf hoor,’ zegt Anne Wine snel. ‘Maar ik heb hier wel 400 kunstwerken in huis, denk ik.’ Onder het genot van een kopje thee en een plakje cake druppelen de bendeleden een voor een binnen. Omdat zeven van de acht dames er zijn, heeft Herwil ruime keuze aan wie hij het Marnemaatje gaat overhandigen. Hij aarzelt dan ook even voordat hij het woord richt tot Joke Kops. ‘Ik had gedacht dat ik het aan jou zou overhandigen Joke,’ zegt hij. Dan is hij even stil voordat hij grapt, ‘zeker nu ik zie dat je je er op gekleed hebt.’ De dames barsten in lachen uit, en terwijl Rita Sterkenburg en Anne Marie Smits Joke’s kleding bewonderen doet zij snel haar sjaal af ‘want als ze te netjes is gekleed dan doet ze wel even wat kleren uit.’ Dan is het moment daar. Terwijl Esther Toxopeus en Nicolette Hetzler wat dichterbij schuiven om niets te missen van de toespraak, overhandigt Herwil het kunstwerk. Dit jaar heeft Mirjam Meerholz uit Houwerzijl het Marnemaatje ontworpen. Herwil, die het beeldje van vorig jaar beschrijft als ‘knipselkunst’ vindt het houten en stalen werkje van dit jaar ‘een heel fraai, ruggengraat dingetje.’ Als hij het werk van de Bende van Acht benoemt als een ruggengraat voor de regio, vindt dit dan ook erkenning bij de dames. Maar als Herwil daarna uitweidt over zweefvliegen en het gebruiken van de thermiek uit de regio om op te stijgen op die energie levert dat toch wel wat verwarde fronsen op. Niettemin is de boodschap duidelijk en keert de aandacht snel terug naar het beeldje als Peternel Looze grapt, ‘Joke, daar heb je toch helemaal geen ruimte meer voor.’ Waarop Nicolette niet veel later grapt dat de dames binnenkort maar eens bij Kunst en Kitsch langs moeten om te kijken hoeveel het beeld oplevert. Waarop Herwil dan opmerkt dat hij over een tijdje maar eens naar de kringloopwinkel gaat om te zien of er daar dan allemaal Marnemaatjes op de plank staan. Gezellig is het zeker, maar algauw rinkelt er een telefoon die even opgenomen moet worden. Want tussen alle gezelligheid door is het niet over te slaan dat deze dames allemaal van wanten weten. Als Peternel een telefoontje afgehandeld heeft vraagt Rita schertsend, ´heb je maar één telefoon bij je vandaag? Normaal heeft ze wel drie of vier. Want ja, ze heeft meerdere bedrijfjes en de boekingen komen binnen over de telefoon.’ Een punt heeft Peternel dan ook wel als ze zegt dat de dames allemaal bloedserieus zijn. Ze laten de mogelijkheden die de uitreiking van het Marnemaatje hen biedt dan ook niet zomaar voorbij gaan. Voordat iedereen opstapt wordt er nog uitvoerig gediscussieerd met Herwil over het grote aantal initiatieven uit de streek De Marne, dat, zo zijn ze eens, erg hoog is voor het aantal inwoners. Vandaar dus dat er dit jaar wel vijf Marnemaatjes uitgereikt worden.