Plaats: Gemeentehuis in Leens

||
|| Foto: ||
ongenode gast
Datum: Woensdag 10 december
Tijd: 17.30 uur

Vrijwilligerswerk is ontzettend belangrijk en wordt met de veranderende tijd steeds belangrijker. Hoewel het voor veel verenigingen steeds moeilijker wordt om vrijwilligers te vinden en te behouden, zijn er ook een heleboel stichtingen, verenigingen en instanties die wel een hele hoop trouwe vrijwilligers hebben. Deze trouwe vrijwilligers uit de gemeente De Marne werden afgelopen woensdag uitgenodigd in het gemeentehuis in Leens voor een feestelijk stamppotbuffet. Ongeveer vijftig tot zestig vrijwilligers gingen op deze uitnodiging in en genoten van een heerlijk buffet.
Bij de ingang van het gemeentehuis staat het voltallige college, bestaande uit burgemeester Koos Wiersma en de wethouders Mariëtte de Visser, Herwil van Gelder en Kor Berghuis. De vier begroeten alle vrijwilligers met een ferme hand en een glimlach. ‘En wat voor vrijwilligerswerk doe jij?’ vraagt Berghuis mij. ‘Uhm, ik ben vandaag de (On)genode gast voor De Streekkrant’, antwoord ik. ‘Geen vrijwilliger dus?’ lacht Berghuis. ‘Dan mag je ook niet mee-eten’, grapt hij. Ik besluit me daar maar niets van aan te trekken, want de geuren van de boerenkool en worst hangen in de hele hal van het gemeentehuis en ruiken behoorlijk lekker.
Ik schuif aan bij vrijwilligers van de Stichting Platform Gehandicapten De Marne, waaronder Marion Paape-Evers en voorzitter Hans Pfundt. Zij streven naar gelijke mogelijkheden voor mensen met een functiebeperking, verstandelijke beperking of chronische aandoeningen. Dat vertaalt zich in dat ze zowel gevraagd als ongevraagd de gemeentehuis voorzien van advies. ‘Zo hebben we laatst als allereerste gemeente in Nederland weten te realiseren dat het winkelcentrum in de gemeente voorzien is van bredere stoepopritten. Deze zijn twintig centimeter breder als elders’, vertelt de voorzitter Hans Pfundt.
Voordat het buffet geopend wordt zijn de dames van beeldend theatergroep Auth & Tiek bezig mensen complimenten uit te rijken middels het complimentenloket dat tussen de tafels doorglijdt. Het is vervolgens aan Mariëtte de Visser om het buffet te openen. In haar praatje wordt ze onderbroken door een postbode met een bericht. Deze zelfde postbode gaat vervolgens de hele avond door de zaal om de vrijwilligers berichtjes met complimenten over te brengen. Even later krijgt ook Hans Pfundt een complimentje van iemand elders uit de zaal. ‘Je wordt gezien en bewonderd’, luidt de tekst op het kaartje. ‘Nou, toch leuk!’ zegt Pfundt.
Ondertussen zijn de eerste vrijwilligers druk bezig met het opscheppen van hun stamppotten, spekjes en worsten. Wanneer de (On)genode gast in de rij staat bij het buffet zegt Kor Berghuis gekscherend: ‘Ik meende dat jij geen vrijwilliger was?’ waarop ik antwoord dat ik een hoop schrijf over vrijwilligerswerk. ‘Ook belangrijk, neem dan nog maar een schepje extra boerenkool’, lacht de wethouders. We laten ons allen de stamppotten goed smaken. Om me heen is een ieder aan het genieten van het eten. Wat me wel opvalt is de gemiddelde leeftijd van de vrijwilligers, welke ik boven de vijftig schat. Zijn er dan geen jonge vrijwilligers in De Marne? Esther Pleizier van het Steunpunt Vrijwilligerswerk De Marne & Winsum weet me het tegendeel te bewijzen. ‘Natuurlijk zijn die er wel. Denk maar eens aan de sportclubs, daar zijn een heleboel jonge vrijwilligers. En ook bij andere instanties zijn ze zeker wel. Ik ben bang dat de jongeren die we uitgenodigd hebben het echter te druk hebben. Maar ze waren zeker uitgenodigd!’ We besluiten de avond met een overheerlijk toetje en dan is het alweer tijd om naar huis te gaan. Bij de uitgang krijgen de vrijwilligers elk twee kaarsen uitgedeeld, terugrefererend naar de toespraak van wethouder De Visser. Zij noemde de vrijwilligers mensen die zorgen voor het licht in de wereld.

||
||

UIT DE KRANT